چهره ات رنگ ز گلدسته مینا دارد

غنچه ات درس تبسم ز مسیحا دارد

عرصه خانه خشت و گل خم دلگیرست

دختر رز هوس چادر مینا دارد

دلم از گریه مستانه مدد می طلبد

این گل ابر نظر بر لب دریا دارد

بوی پیراهن اگر تند رود معذورست

دشمنی در پی چون چشم زلیخا دارد

صائب این ذوق که از نشأه می یافته است

جان اگر در گرو باده کند جا دارد